Ondanks de vermoeidheid na onze lange vlucht naar Bali kon ik ook de lol wel inzien van onze vermiste koffers. Bij aankomst in ons mooie, authentiek Indonesische hotel sprong ik direct onder de douche. Gelukkig voorzag het Jayakarta Hotel ons van douchegel, shampoo en badslippers. Met nog anderhalve streep eyeliner op m’n oogleden dook ik gelukzalig in bed. De volgende ochtend heb ik, bij gebrek aan de inhoud van onze koffers, van mijn shawl een geïmproviseerd shirtje gemaakt en genoot van de simpele Nescafé op ons terras.
Maar ja, ik kon vanzelfsprekend niet in onderbroek en omgeknoopte shawl gaan ontbijten!
Met gepaste tegenzin hesen Nely en ik ons weer in jeans en niet al te fris t-shirt. En poeh… wat waren die sneakers warm aan onze voeten. Vervolgens hadden we rond tienen een afspraak in de lobby met Marcel, ons Nederlands sprekend contactpersoon van 333Travel.
Natuurlijk wilde hij wel voor ons met de ‘Lost & Found’ balie van Malindo Air bellen om te informeren naar onze koffers. Nul op rekest, er werd (tot vier keer toe) niet opgenomen. De moed begon ons toch een beetje in de schoenen te zakken. Misschien kon Aswana, zijn collega op de luchthaven van Denpasar, iets voor ons betekenen. Yes, begin van de middag zou onze bagage bij de Malindo Air desk klaarstaan! Ophalen…? Tja, Turkish Airlines en Malindo schoven elkaar de schuld toe en er volgde een vaag verhaal over protocollen.
De vriendelijke taxichauffeur beloofde om op de luchthaven op ons te wachten én een kwitantie uit te schrijven voor de reisverzekering. Onze new best friend Aswana werd voor ons omgeroepen door de meisjes van de infobalie. Even later volgden we deze reddende engel in onze haastig aangeschafte zomerfloddertjes door de mensenmassa heen naar een wel heel afgelegen detectiepoortje. Verder mocht hij niet, vertelde hij. Ietwat onzeker liepen Nely en ik na het scannen van onze handtassen door eindeloze lege gangen. En opeens stonden we in de bagagehal!
Met ferme stappen koersten we richting Malindo’s ‘Lost & Found’
En joehoe, daar stonden onze koffers! Nely’s glimlach verdween al snel van haar gezicht. Haar koffer was namelijk open, zowel het slotje als de ritssluitingen waren foetsie. Na controle bleken we gelukkig niets van de kofferinhoud te missen. Alleen mijn nieuwe Unicef sleutelhanger was gejat. En je moet best wat moeite doen om de roestvrijstalen sluiting open te draaien. Ach… er zijn ergere dingen.
De Malindo medewerkster kwam met een klein, viezig en gebruikt koffertje aansjouwen. Met een ruim gebaar bood ze ‘m Nely aan. Ik heb nog nooit zo’n afkeurende blik in m’n vriendins ogen gezien toen ze ferm deze afdanker afwees. Teleurgesteld omdat Nely niet in dit trucje trapte, verzuchtte de vrouw dat Malindo Air een gloedjenieuwe koffer naar het hotel zou laten sturen. We wachten in spanning af…
