‘Hawooo!’ roept Eli (2) vrolijk als hij ’s morgens naar buiten stapt. Een ochtendhumeur is aan hem niet besteed. Hij klimt gezellig op schoot, wijst van alles aan en voert een ernstig gesprek met me. Ik begrijp geen barst van zijn verhaal, maar ga er met hummende geluiden in mee. 100 procent een peuter dus. Hij geeft me speelgoed slotjes aan en laat een mooie fijne motoriek zien als hij de sleuteltjes omdraait.
Suay, de nanny uit Myanmar, loopt het terras op met een flinke kom peuterpap. Hij laat zich met veel misbaar in de kinderstoel zetten en zegt steevast ‘nee’ tegen de eerste hap. Dit doet ie in drie talen: nee, no en mai (Thais) met veel overtuigingskracht. Maar Suay kent ‘m van haver tot gort, om in pap-termen te blijven. Ze lepelt al spelend met hem alles naar binnen. Ze heeft geen boodschap aan ik-ben-twee-en-zeg-nee.
100 procent een peuter
’t Is absoluut een echte jongen. Alles moet met een hoop lawaai en vooral hard gebeuren. Een high five komt vanuit z’n tenen, zijn auto’s botsen in volle vaart. Als hij de Thaise groet ‘Krap khun krap’ uitbrengt, klapt hij zijn handen hard in elkaar en zijn hoofd stuitert op zijn knuistjes. Het principe snapt hij dus, maar het moet nog wat verfijnd worden :) Verstoppertje spelen achter de gordijnen is een feestje. Op mijn ‘Eli junei?’ (Eli, waar ben je?) schatert hij het uit en verstopt zich nog dieper in de plooien.
Ondanks al zijn stoerheid griezelt hij van viezigheid. Vanzelfsprekend blijven zijn voetjes niet schoon als hij over het tuinpad loopt. Op z’n hakken strompelt hij naar me toe en roept zielig ieuw! Oma is dus aangesteld als officiële voetenschoonveger. En dat tien keer op een dag!
Op het strand van Jomtien speelt hij eindeloos met emmertjes en schepjes. Tussendoor word ik wel aan mijn schoonmaak taak herinnerd en veeg zijn zanderige voetjes met een tissue af. Vervolgens stapt ie weer fijn in het zand.
Je begrijpt dat bathtub een magisch woord is. De schoongewassen Eli gaat met Suay naar de slaapkamer, waar ze samen op een matras op de grond slapen. Nou ja slapen… Gisteren vertelde ze lachend dat zij haar ogen niet kon openhouden en dat onze peuter nog klaarwakker was. Hij speelde met autootjes en even later stond hij op, fluisterde night night en deed zelf het licht uit. Tot een volgende dag met ‘Hawooo!’
