Af en toe moet ik mijzelf even in m’n arm knijpen.
Ik ben dus écht in Cuba! In het indrukwekkende oude centrum van La Havana met meer oldtimers dan ‘moderne’ auto’s. Maar voordat het zover was, heeft ‘t nog heel wat voeten in aarde gehad… Yep, soms ben ik een stress kip.
Cuba staat al zo’n twintig jaar lang met stip bovenaan op mijn bucketlist. Het moest er dus maar eens van komen, besloot ik. In februari boekte ik deze Djoser reis. Joehoe, het ging dus toch gebeuren! Je knippert een keer met je ogen en het is zomaar begin november. Time flies.
Hmm… Amsterdam-Madrid-Havana
De één na de andere mail van Djoser rolde mijn inbox in. Zo ook het reisschema. Hmm… Amsterdam-Madrid-Havanna. Even overwoog ik om in Madrid op te stappen, maar om niet als ‘buitenbeentje’ te starten, besloot ik er een reisje Valencia-Amsterdam omheen te boeken. In die berichtenlawine stond per slot van rekening ‘drie uur voor vertrek ontmoeten we elkaar bij de balie van Air Europe’.
Niet verder vertellen, maar als ervaren reiziger was ik best nerveus
Wat nou als ik niet op tijd die verrekte balie kon vinden… Het was namelijk ruim 35 jaar geleden dat ik een groepsreis deed. Als een kip zonder kop speurde ik in de vertrekhal alle balies af. Ik heb me voor niks zo druk gemaakt, al in de verte zag ik het logo. Daar stond ik dan, moederziel alleen. Het vrouwtje achter de toonbank wist nergens van. Ik moest maar inchecken, zei ze.
Terwijl deze stress kip met de self-incheck-machine stond te knoeien, hoorde ik naast me ook gemopper en ik ving ‘Havana’ op. Godzijdank… Ik was dus niet tuti solo! Uiteindelijk hebben we allemaal zelf ingecheckt en zat iedereen verspreid in het vliegtuig. Op de luchthaven, nadat ik mijn koffer van de band geplukt had, liep ik richting ‘salida’. In de aankomsthal wemelde het van de omhoog gehouden bordjes. Yes, Djoser!
Wel grappig om achteraf te horen dat onze reisleiders op dat moment tegen elkaar zeiden: ‘Nee, zij niet. Ze ziet er te Spaans uit…’
