Muelle A, daar liggen we met Sea Life. Dat is de hoofdkade van de jachthaven Burriana Nova. Een fijne plek. We lopen zó tussen restaurantjes en het havenkantoor door naar de parkeerplaatsen. Weinig zeulen met volle boodschappentassen dus. Maar wat een pottenkijkers!
De Capitanía is een vierkant gebouw van donker glas aan het einde van de kade. In de reflectie daarvan zie je ‘s avonds de hele haven en de huizen daarachter. Echt leuk en ik moet me beheersen om daar niet drie keer per week een foto van te maken.
Met een hap brood
Hardlopers, wandelaars, slenteraars en spelende kinderen hebben de onbedwingbare behoefte om tot het eind van de kade te lopen en het hek aan te tikken. En om selfies te maken met onze boot op de achtergrond. Ik ben benieuwd hoe vaak ik op een foto sta terwijl ik net een hap brood in m’n mond steek of ongegeneerd geeuw…
En dan heb je de gasten van het overpriced restaurant Tasca de Ricardo, die de deftigheid ontsnappen om een sigaretje te roken. Die hangen, net als de wandelaars en de bezoekers van Club Le Chic, over de balustrade en kijken zonder enige gêne bij ons naar binnen. Pottenkijkers dus. Eerst voelde ik me daar nogal ongemakkelijk bij, maar ‘t went en ik zeg nu met een charmant glimlachje ‘buenos días’!
Sommigen maken het echt bont en vragen plompverloren of ze aan boord mogen komen om te zien hoe wij wonen. Dat wimpelen we vriendelijk af. Wij bellen ook niet bij willekeurige mensen aan om in hun huis te mogen rondneuzen.
Fantastische vakantie gehad!
Eén man ging nog een stapje verder en gebruikte zijn dochtertje als excuus. Ze moest op school vertellen over het scheepse leven. Mochten ze even…? Nou, nee! En een vrouw liet zich door haar man fotograferen op onze loopplank. Ik zie het Facebook bericht al voor me: Fantastische vakantie gehad!
Maar gelukkig is er op ‘t rijtje een hip schip aangemeerd. Een Riva van een paar maanden oud. Een oversized (26 meter) en ultra strakke speedboot zeg maar. En laten nou al die wandelaars en restaurantbezoekers zich aan de Riva vergapen. Sneu voor hen, maar rust voor ons!
