‘Kom je om half 10 naar Julian’s restaurant voor Valentijn?’, appte mijn Spaanse vriendin Luci. Eigenlijk heb ik niet zoveel met deze 14e februari… Toch was ik wel nieuwsgierig hoe een Spaanse Valentijnsdag gevierd wordt en een feestje is altijd leuk! Dus antwoordde in m’n beste Google Translate Spaans: ‘Ja hoor, we willen straks toch een hapje bij ‘m eten.’ Maar toen we hongerig voor de deur stonden, zaten de rolluiken van het restaurant potdicht… Change of plans. Gelukkig was buurman Trastos wel open.
We hadden koud onze tapas besteld of een ongeruste Julian schoof aan. Z’n keuken was dan wel dicht, maar het rolluik ging op een kier voor familie en vrienden. We moesten echt komen om Valentijn te vieren. Het feestje was niet compleet zonder z’n Hollandse vrienden!
Ik sjeesde snel naar de boot
Ondertussen berichtte Luci hetzelfde, ze had een cadeautje voor me. Terwijl Julian ons gezelschap hield en een paar biertjes meedronk, sjeesde ik naar de boot om een wat aardigheidjes uit de Happy Hippie voorraad te plukken. Ik koos voor het spiegeltje in een paar verschillende kleuren, altijd goed!
Omdat z’n keuken gesloten was, had Julian twee megapizza’s besteld. Ik moest ook een punt eten, daar kwam ik niet onderuit. Poeh, ik knapte bijna! Bij Trastos had ik m’n buik al rond gegeten… Spaanse Valentijnsdag: na een heleboel knuffels en het uitwisselen van cadeautjes, kwam de taart op tafel. En mierzoete aardbeienchampagne. Luci rende nog even naar huis. Ze had nog een fles bubbels met perziksmaak koud staan.
Een paar uurtjes later liepen we een tikkie teut, rond gegeten en met een licht hart naar de boot. Me encanta el dia de san Valentin español!
