Aan het begin van de avond besluit Marc om even uit te waaien en stapt op z’n scooter. Hans en ik rommelen wat op het achterdek. Ik heb er nog géén idee van dat ik de betekenis van het Spaanse woord ‘peligroso!’ ga leren… Nog geen tien minuten later komt Marc weer aangesnord. Zo, dat was een kort rondje!
‘Er is van alles gaande in Burriana Puerto. Met hekken afgezette straten en er zijn heel wat mensen op de been. Ik kom m’n camera even halen. Misschien kan ik wat leuke plaatjes schieten. Ga je mee?’ Actie in dit slaapstadje? Dat wil ik meemaken en spring achterop.
Het wemelt inderdaad van de mensen rondom de afzettingen. We zoeken een goed plekje, Marc met de camera in de aanslag. We besluiten, net als veel anderen, ons tussen de barricades door te wurmen om twintig meter verderop bij cafeetje te gaan staan.
pff… flipflops
Opeens maakt een lange vent zich los van de menigte en stapt met grote passen op ons af. ‘Peligroso!’ roept ie, pakt m’n arm en zet ons achter een container neer. Misprijzend kijkt hij naar Marcs flipflops en wijst op z’n eigen sneakers. Huh… gevaarlijk? Fout schoeisel? We snappen er niks van.
Totdat er een jonge stier met vervaarlijke hoorns de bocht om komt stuiven! De drommen jonge gasten beginnen te joelen en de bull uit te dagen. Poeh… da’s dus best gevaarlijk! We blijven heel stilletjes in onze schuilplaats staan. Zodra het beest weer z’n hok inloopt, benen wij met grote passen naar het café.
We begrijpen nu waarom het terras voorzien is van een tijdelijk traliewerk. De ijzeren staven staan zo’n dertig centimeter uit elkaar zodat je er snel tussendoor kunt piepen als de stier te dichtbij komt. Ik kies ervoor om lekker aan de veilige kant te blijven staan.
We nemen een biertje, Marc schiet wat actiefoto’s en we houden het voor gezien. Op een veilig moment wurmen we ons weer door de barricades heen en snorren naar de boot. Tijd voor een heel relaxed én veilig biertje!
