Strandstoel, drankje, bikini, goed boek… Life is good onder de parasollen op het strand van Jomtien. Niks niet negatief! Opeens rent een verkoper met een rek vol zonnebrillen voorbij. Hij heeft zo’n haast dat ie geen tijd neemt om de in het zand gevallen exemplaren op te pakken. Da’s vreemd!
Ik raap een aantal zanderige brillen op, maar weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Een man die mij tegemoet loopt heeft hetzelfde klusje geklaard en ik geef de brillen aan hem. Hij overhandigt ze aan een politieagent, die de venter zonder vergunning op de hielen zit.
Vervolgens ontspint er een gesprek
tussen mij (M) en de uiterst negatieve Engelsman (E). Hier de highlights:
E: Het is één corrupte bende hier in Thailand, van hoog naar laag
M: Tja, waar niet…
E: Ik woon hier nu zeventien jaar, maar ik heb ‘t wel gehad
M: Oh… Ik kom hier al twintig jaar en vind het nog steeds fantastisch
E: De UK is niet meer van de Engelsen
M: Ik vind multiculti wel interessant
E: Hier in Thailand heb ik maar drie goeie vrienden
M: Ah, ik ook in Nederland. Voldoende toch?
E: Ik ken geen Thai die je zonder bijbedoelingen aanspreekt
M: Joh, ik ken er plenty! Allemaal even hartelijk
E: Ik ben ontzettend kwaad op mijn dochter en wil geen contact meer met haar
M: Jeetje, ik ben stapel op m’n kinderen!
E: Vrouwen met tattoos, brrr…
M: Check m’n voet!
M: Koh Chang is echt geweldig
E: Nooit geweest, mij te toeristisch…
Wat een negatief geleuter! Ik doe ernstig mijn best om dit gesprek te beëindigen. Als ik uiteindelijk mijn tas heb ingepakt en de bottle bag over m’n schouder heb geslingerd, loop ik richting boulevard. Hij roept me na: ‘Thanks for the nice conversation!’
