wereldkaart

Mijn moeder doet ‘t…

Op afstand oma zijn. Na verschillende jobs in het buitenland, settelde mijn broer zich namelijk in de jaren ’90 in Thailand. Toen z’n dochter geboren werd, zijn mijn mams en ik een weekje op kraamvisite geweest. Heerlijk! Daar liggen dus de roots van mijn Azië addiction.

Bellen naar Thailand kostte destijds een tientje per minuut. Dat waren dus snelle belletjes! Verder schreef ze trouw elke week een brief vol Hollandse nieuwtjes. Gelukkig heeft ze in dit digitale tijdperk Skype onder de knie gekregen.

De avonturier in mij was wakker geworden. Enthousiast sleepte ik mijn kinderen mee naar tropisch warme oorden. Toegegeven, meestal Thailand… Laten mijn kinderen nou ook behept zijn met het reisvirus! Zoon nummer 1 programmeert in Thailand, zoon nummer 2 werd verliefd op een Noors meisje. En dochterlief droomt van een toekomst Down Under.

Deze avonturier woont nu in Spanje, elke dag het vakantiegevoel. Lees mijn scheepslogs maar! Telkens als ik de was op het zonnedek ophang, kijk ik gelukzalig om me heen. Zon, zee, palmbomen en bergen. Breng je wasje maar, ik hang ‘m met plezier op!

En de kinders kregen kinders

De Noorse Mila (bijna 4), Nathan (5) en z’n zusje Mali (5 maanden) in het warme Thailand en de kleine Benjamin (2 maandjes) in het Hollandse. Ik ben dus ook de ‘ver-weg-oma’. Omdat we niet bij elkaar om de hoek wonen, zie ik het grut niet vaak. Natuurlijk, we Skypen, bellen en Appen ons suf. Maar weet je, áls ik naar Nederland, Noorwegen of Thailand ga, dan hebben we high quality time. Ik ben dus een tevreden oma op afstand…