‘What…! Gaan jullie mee naar school om mijn spreekbeurt te horen? En oma ook?’, vraagt Nathan verbijsterd als ik in de auto stap. Zijn presentatie gaat over het immuunsysteem, een nogal ingewikkeld onderwerp voor een tienjarige. Gelukkig heeft mijn schoondochter (die arts is) hem op weg geholpen met een eenvoudige uitleg over dit item. Mijn zoon heeft ‘m verteld dat zijn spreekbeurt niet vrijdag de 17e is, maar dat de juf het naar maandag de 13e heeft verschoven. Dit is een leugentje om bestwil, want hij wordt om de tuin geleid…
Wat Nathan niet weet, is dat het gelukt is om drie dagen vrij van school te krijgen zodat we zijn verjaardag in de Winter Efteling kunnen vieren! Dat oma speciaal daarvoor uit Spanje kwam gaf de doorslag bij de juf. Op de achterbank van de auto is hij verdiept in de PowerPoint presentatie op z’n iPad. Onze dromer heeft het namelijk nog niet helemaal onder de knie.
We vallen bijna door de mand
Als Frank bij een benzinestation stopt om te tanken, wordt ie nerveus. Hij moest natuurlijk wel op tijd op school zijn! Even later verschijnt op het scherm van het navigatiesysteem ‘Efteling’ en op zijn verbaasde blik zeg ik nonchalant dat deze melding er waarschijnlijk nog in staat van ons laatste uitstapje in juli. Hij neemt het klakkeloos van me aan. Hij wordt lekker makkelijk om de tuin geleid!
Het ontgaat hem volledig dat we een uur onderweg zijn. Maar ook dat de hele auto vol staat met tassen, zelfs bij onze voeten. Samen bekijken we de spreekbeurt nauwkeurig en oefenen we ons suf. Tot het Efteling hotel voor ons opdoemt. Hij slaakt een vreugdekreet. Maar we rijden er voorbij… Je moet namelijk óm het hotel heen om bij de huisjes van Bosrijk te komen. Maar dat weet hij niet en hij kijkt teleurgesteld achterom en fluistert: ‘Bye bye Efteling’
Maar als het parkeerterrein van de huisjes in zicht komt en hij het mooie receptiegebouw ziet, begint het hem te dagen. Tóch Efteling! Hij grijnst van oor tot oor als Frank vertelt dat dit zijn verjaardagsverrassing is en hij stuitert de auto uit, springend en juichend.
We genieten drie dagen met volle teugen van al het Efteling-moois
En joehoe, er staan geen wachtrijen! Fata Morgana, een kopje koffie, Droomvlucht, Villa Volta, een beker chocomel… We banjeren drie keer door het sprookjesbos. Eli (8 maanden) komt ogen tekort in het Carnaval Festival.
Het is ons gelukt om Nathan mee te krijgen in de achtbanen van De Vliegende Hollander en Max & Moritz. Maar voor De Baron 1898 hebben we allemaal vriendelijk gepast. Het idee om loodrecht naar beneden te suizen, brrrr… En om het kind nóg gelukkiger te maken, hebben we op zijn verjaardag pannenkoeken gegeten.
By the way, zijn spreekbeurt is goed gegaan. Zegt hij… Frank mag de juf niet bellen van ‘m.
