Klus geklaard! Ik hang m’n verfroller aan de wilgen en mijn short met modieuze chloor- en verfspetters gaat linea recta in de vuilnisbak. Ik heb ‘t gehad met alle acrobatiek. Eerder deze week nam ik namelijk de kleine hut achter de brug onder handen. Om onverklaarbare redenen had de vorige eigenaar besloten om alles, maar dan ook alles in deze kapiteinshut kikkergroen te schilderen. Het duurde dus even voordat ‘t offwhite was…
Vanochtend nam ik het dappere besluit om de bemanningshut met verf en kwasten te lijf te gaan. Een ‘gewone’ kamer in de latexverf zetten is een eitje. Maar de toiletten met badkamers van de kapiteins- en bemanningshut zijn pietepeuterig klein. Met hoekjes, latjes, bochtjes, kastjes… Normaalgesproken ben ik niet zo van de verkleinwoorden, maar bij deze kaboutervertrekjes kan ‘t niet anders.
boven op de wastafel
In die douche annex toiletruimte kon in m’n kont niet keren. Deed ik dat wel, dan had ik gegarandeerd een vette verfstreep op mijn arm. Om toch een lik verf te kunnen geven rondom de patrijspoort, klom ik maar bovenop de wastafel. Opgevouwen wist ik elk plekje van latex te voorzien. Inclusief de bovenkant van mijn hoofd. Ik leek wel een witte dakduif!
Na dit kleine vertrek leek de bemanningshut een balzaal. Met ferme verfstreken waren de muren in no time geschilderd. Tja, toch kwam hier ook acrobatiek aan te pas om de wanden en het plafond bij de stapelbedden te kunnen rollen. Toen ik wilde gaan verzitten, raakte mijn hoofd wéér het plafond. Mijn ‘coupe peinture’ was compleet!
