een linke actie

‘Het regent, het regent, de dekken worden nat’ Het is uitgesproken prutweer bij ons aan de Middellandse Zee kust. Eigenlijk prut met een hoofdletter P… Koud, grauw, regen en windkracht 6 à 7. En dat al bijna twee weken lang! Terwijl ik op Facebook en Instagram non-stop Nederlandse blauwe luchten, terrasjes en andere zonnige taferelen voorbij zie komen. ’t Is iedereen van harte gegund hoor, maar het slechte weer nodigde uit tot een linke actie van ondergetekende.

Ik heb wel zeebenen

Die stevige windkracht zorgt ervoor dat de boot flink schommelt. Normaalgesproken is een zachte deining heerlijk, vooral als ik in bed lig! Maar nu is het gewiebel onaangenaam. Koffie enzo zetten is in dit weer best een dingetje. Ik sta wijdbeens voor het apparaat, waar de koffie haaks in de kopjes loopt.

Het is onmogelijk om met twee mokjes koffie in m’n handen te lopen, dus ik schuifel kopje voor kopje de woonkamer in. Zonder te klotsen en morsen, daar ben ik dus best trots op. En hoewel ik zeebenen ontwikkeld heb, blijft mijn maag onrustig en mijn hoofd is wat draaierig. Gelukkig hebben we voldoende reisziekte tabletjes op voorraad.

Nou is van het achterdek naar de ‘Happy Hippie headquarters’ lopen over het gangboord (aan de windkant van de boot) niet bepaald gevaarlijk. Gewoon een kwestie van me goed aan de reling vasthouden en daarna opdrogen voor mijn straalkacheltje. Na zo’n anderhalve week ‘Het is wel goed voor de sinaasappelbomen!’ geroepen te hebben, zijn we het allemaal spuugzat. Marc besluit dat het hoog tijd was voor een ander behangetje en spreekt aan het begin van de avond met vrienden af om een hapje te eten. Buiten was het stikdonker en opeens ook binnen…

Dat vraagt om een linke actie…

Daar zitten Hans en ik dus in totale duisternis! Op de kade brandt het licht nog wel, dus het is een boot gerelateerd probleem. Dat betekent dat één van ons de kade van Burriana Nova op moet om de hoofdschakelaar in de paal om te zetten. Ik dus, want Hans heeft een zwaar gekneusde rib en kan amper op of neer. Dat vind ik dus best een linke actie… Windkracht 6, duisternis, regen en een zwaaiende loopplank! But I did it en ik ben nogal trots op mezelf.

Nog geen vijf minuten later zitten we met ons bord rendang wéér in het donker! Gewapend met de zaklamp van mijn iPhone loop ik mopperend weer naar buiten. Na de zesde linke actie opperde Hans dat de twee buitenlampjes wel eens de boosdoeners zouden kunnen zijn. Het regenwater is inderdaad in de behuizing blijven staan met kortsluiting tot gevolg. Pfff.. na exercitie zeven blijft het licht inderdaad gewoon aan!
Mission bibberig completed en nu graag weer een zonnetje!