Misschien best ernstig, maar ik denk dat ik niet spiritueel ben… Natuurlijk weet ik dat er meer tussen hemel en aarde is en kan ik in mooie dingen een knipoog van God zien. Alleen zijn alle hippe zen-dingen niet aan mij besteed.
Ooit onderging ik Hawaiaanse Bodywork Sessies. Twee uur durende massages met etherische oliën en fijne muziek op de achtergrond. Volgens de masseuse zou het allerlei emoties losmaken. Sommige klanten barstten in snikken uit, anderen kregen heldere inzichten. Ik werd er alleen maar rozig van. Wel ben ik vanaf dat moment life long fan van de muziek van Kitaro.
Reiki en Quantum Touch hebben hetzelfde soezige effect op me. Tijdens een sessie, waar ik proefkonijn was, vroeg de vrouw nieuwsgierig: ‘En, voel je het blauw?’ Huh…? Ze vond het geloof ik nogal sneu voor me en zei liefjes dat ze wat geel zou toevoegen. En met edelstenen en mineralen heb ik ook niks. Mooi hoor, maar alle positieve werkingen die toegedicht worden aan de klompjes…
Vorige week op Koh Chang overnachtten we in een Spa Resort. Alles biologisch, yogamatjes en vooral rust. Dat laatste was heel lekker na de hectische ceremoniedagen. De matjes liet ik links liggen en ik ging niet in op de uitnodiging om met een aantal hotelgasten te mediteren.
Na een stevige nachtrust liep ik enthousiast af op de waterkoker in mijn hotelkamer. Koffie! Voor mij de beste start van de dag. Teleurgesteld stelde ik vast dat er geen Nescafé in het potje naast de kopjes zat, maar kruidenthee. Grr… Mijn hoop was gevestigd op het ontbijt. Getver, daar serveerden ze slappe koffie. De bodem van het volle kopje was zichtbaar.
Na onze Chiang Mai trip eerder dit jaar is Sangs gevleugelde uitspraak: ‘Let’s find góód coffee for mam’! Gevonden! Onderweg naar de ferry hebben we aan zee fantastische koffie gedronken. Zonder zen-fratsen…
20 mei 2016
