Mijn grote vriend wordt alweer 7 jaar. ‘Tomorrow is my happy birthday’, roept ie vrolijk. Nog een paar dagen wachten, vriend. Vrijdag pas. Gisteren, vorige week of volgend jaar… het is Nathan om het even.
Tellen doet hij dan weer fantastisch. Trots gaat hij in vliegende vaart van 1 tot 100 in het Thais. Aftellen gaat ‘m ook goed af. Hij kon namelijk niet wachten totdat ‘oohmaa’ naar Thailand zou komen. Net als vorig jaar, toen ik een aftelkalender met mijn foto erbij voor hem maakte. De op karton geplakte versie stond naast z’n bord, op zijn nachtkastje en kreeg ‘s avonds een welterustenkus. Toen er een glas melk overheen viel en mijn foto blurry was geworden, was het hele huis in rep en roer. Maar de kalender met ‘dirty oma’ mocht niet weggegooid worden.
We hebben de afgelopen vijf dagen ontzettend genoten op het mooie eiland Koh Chang. Frank en Alil logeerden in een mooi hotel met alles erop en eraan, maar ik ben verknocht aan de simpele hutjes en huisjes op Lonely Beach. Op spuugafstand van de stoffige, rommelige straatjes met hippie-achtige restaurantjes, winkeltjes en bamboo tattooshops. Nathan koos voor vijf nachtjes bij oohmaa.
We hadden al snel een ritme gevonden. ‘s Morgens liepen we samen in pyjama (mijn zwarte short en hemdje leken gelukkig op ‘gewone’ kleren) naar de minimart om voor mij een kopje Nescafé te tappen. En een kwartier later nog ‘s. Daarna slenterden we gedoucht en aangekleed naar Stone Free voor een lekker ontbijtje. Onderweg werd iedereen enthousiast begroet door mijn kleine grote vriend. Hij wond iedereen om zijn kleine vingers.
Al wandelend vroeg ik hem wat tante Vera in haar buik had. ‘Een baby’, wist hij. Nou, ze heeft zelfs twéé baby’s in haar buik! Ik hoorde zijn hersentjes bijna ratelen. Hij wist hoe het zo gekomen was… Ze had volgens hem eerst één baby en nadat ze gegeten had was er nog een bij gekomen! Ik appte deze hilarische uitleg naar mijn dochter en ze antwoordde: ‘Oeps, dan mag ik wel uitkijken!’
