Als ‘t op massages aankomt, ben ik aardig door de wol geverfd. Jarenlange ervaring, zeg maar… Dus hierbij maar eens (bijna) alle Thaise massages op een rijtje.
De klassieke Thai massage staat voor mij met stip op nummer één. In de wat chiquere salonnetjes hijs ik mezelf dan in een katoenen fisherman pants en blouse. Hier op Koh Chang lig ik gewoon in mijn korte broek en shirtje op de bank.
Joh… daar zitten ook spieren
De Thai massage is stevig. Erg stevig. Met handen, onderarm, elleboog en voet wordt m’n lichaam onder handen genomen. En dat een uur lang. Benen worden gekneed en in alle mogelijke standen getrokken. Soms denk ik dan ‘Joh, daar zitten dus ook spieren!’ als mijn dubbelgevouwen been op mijn kont gelegd wordt. Met haar elleboog port ze naast mijn ruggenwervel tussen elke rib. Na elke massage ben ik weer wat soepeler!
Héél soms gaat het mis. Zoals een paar jaar geleden, toen een masseuse maatje kamerolifant mijn rib brak. Of een massage zó beroerd, dat ik halverwege opstapte. Ooit raasde een vrouw met zo’n rotvaart over mijn lijf, dat ik er bloednerveus van werd. Na twee verzoeken om het wat relaxter aan te doen, heb ik mijn boeltje maar gepakt. Gelukkig zijn dit uitzonderingen!
Een oliemassage is niet aan mij besteed, te laf. Net als de herbal massage… Katoenen buideltjes, gevuld met allerlei kruiden, worden verwamd en daarna op je huid geplaatst. Het zou tegen pijntjes moeten helpen, maar bij mij deed ‘t helemaal niks.
En dan de voetmassage
De foot massage daarentegen is heerlijk als je na een urenlange vlucht met opgezette enkels in Thailand aankomt. Dat ongemak heb ik trouwens deels getackled door in het vliegtuig een voeten-hangmatje te gebruiken. Een aanrader!
Over mijn voeten gesproken… Vier van de vijf masseuses zijn in de ban van mijn Ledderhose (verschrompelde bindweefselklontjes aan pezen in de voetzool). Verwonderd betasten ze de erfenis van tante fibromyalgie en vragen vervolgens ‘pain’? Op mijn bevestigend knikken doet de één heel voorzichtig, de ander probeert ze tevergeefs weg te poetsen.
De honing gezichtsmassage heb ik na tien minuten omgezet in een gewone Thaise massage. Ik werd helemaal iebel van de plakkerige smurrie op mijn wangen, die de vrouw maar in dezelfde rondjes bleef draaien. En hou je van ‘coupe chaos’? Neem dan gerust een hoofdmassage! Heerlijk hoor, maar je gaat daarna (net als ik vorig jaar) de straat op met een kapsel dat in de jaren ‘60 niet zou misstaan.
