Het is een beetje dubbel. Aan de ene kant ben ik gek op avontuur, zit ik uren in het vliegtuig naar exotische oorden en geniet ik mateloos van nieuwe ervaringen. Mixed feelings, want aan de andere kant ben ik op z’n zachtst gezegd een gewoontedier en dol op routines. Zo ook als ik in Thailand ga shoppen voor Happy Hippie…
Na een lange vlucht neem ik de taxi van de luchthaven naar het Atlanta hotel in Bangkok. Hier word ik als trouwe gast warm onthaald. Vanuit deze authentieke stek wandel ik naar de 7Eleven om mijn favoriete sandwich te halen. Een tosti met shredded pork en salad cream, die ze in de supermarkt voor je toasten. Oh, die is zó lekker! Met dit broodje in de hand loop ik naar de Sky train en weet blindelings de route naar de MBK, een enorme shopping mall met 7 etages.
Halverwege mijn inkoopronde moet ik me toch echt overgeven aan een donut met chocolade frost en een zalige espresso bij Dunkin’ Donut. En even later op de ‘tech floor’ van deze enorme shopping mall zwicht ik absoluut voor een flinterdunne wafel met mierzoet opgeklopt eiwit! Je ruikt ze al van verre. Telkens twijfel ik welke ik zal nemen, maar kies toch altijd weer voor de Thai sweet met oranje sliertjes bovenop.
Zo heb ik ook een vaste ‘Chiang-Mai-routine’ ontwikkeld. Met altijd dezelfde, vriendelijke, bescheiden taxichauffeur. Hij brengt me altijd naar die lokale markt, waar ik de enige farang (buitenlander) ben. Maar aj… hij heeft voor deze zondagochtend andere klanten en vraagt of ‘t okay is dat zijn vrouw hem vervangt. Tuurlijk! Op het afgesproken tijdstip zien we een personenauto met een gangetje van 5 km/u voorrijden en we stappen in. Onderweg vertelt ze dat ze heel andere plannen voor ons heeft. Mijn haren staan recht overeind…
Toch rijdt ze het voor ons bekende parkeerterrein op. Ze vindt het maar vreemd dat we eerst een goeie kop koffie willen drinken in het restaurantje op deze plek. Ongeduldig wacht ze op ons. Dan neemt ze ons trots mee naar een ‘ondergrondse’ mall. Nou, die kennen we al, want daar eindigen we ons rondje altijd. Als ik aangeef dat ik twee etages hoger fisherman pants wil kopen, zucht ze diep en gaat op een krukje zitten.
Mijn irritatie groeit met de minuut als ze na twee shops op de markt alweer richting auto wil stiefelen. Ik betaal haar voor een hele dag! Nijdig geef ik aan dat ik nog láng niet klaar ben… Ze zwicht en volgt ons gedwee. En laat ik in die volgende winkel nou toch die fantastische A4 tassen vinden! In alle kleuren. Mijn boze bui verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik tassen ga uitzoeken. En ik word echt blij als ik de prijs hoor, zodat ik ze voor een fijne verkoopprijs in de webwinkel kan zetten!
Dus alles is een beetje dubbel. Mijn mixed feelings over routines en nieuwe ervaringen, mijn boze en blije bui…
