Geduld is een schone zaak. Cliché, cliché… maar hier in España heb je soms een dubbele portie nodig. We genieten 100% van de boot, van elkaar, van de prachtige omgeving. Middellandse zee, palmen, bergen en driekwart jaar zomer!
Een klein minpuntje is de trage papierwinkel. Niks online, maar gewoon anderhalf uur aan het bureau van een ambtenaar zitten. En kopietjes van onze paspoorten en NIE-registraties moesten even in het tabakswinkeltje aan de overkant gemaakt worden.
Nee, geen haast…
Met alle paperassen onder de arm, zocht ik eind april een lief scootertje uit. Nee, geen haast… hij hoefde 2 juni pas afgeleverd te worden. Leuk toch, om ‘s zomers op de scooter door het Spaanse landschap te snorren. Camera bij de hand om die vervallen huisjes in de sinaasappelvelden te kunnen fotograferen. Ik zag het al helemaal voor me.
Trots maakte ik over de kade een proefritje. Hmm… de teller hikte bij 25 km/u. En zodra ik de gashandel losliet, sloeg hij af. Ik ben geen ervaren scooterrijder, maar dit leek me niet de bedoeling. Hetzelfde gebeurde bij Marc, die toch al heel wat snorkilometers op z’n conto kan schrijven.
Telkens na een telefoontje, WhatsApp bericht of een bezoekje aan de winkel, werd er een nieuw onderdeel in de scooter gesleuteld. Huh, carburateur of bougies vervangen? Er is nog geen twee kilometer gereden op het ding.
Een nieuwe!
Het is nu half september en tijd voor een duidelijke oplossing! Ik weet het, ik weet het… geduld is een schone zaak. Maar we stonden gisteren met onvermurwbare blik in de motorshop. De eigenaar werd een tikkie nerveus van ons en ging overstag. De scooter is uiteindelijk opgehaald en er komt een nieuwe! Kan ik toch fijn op pad.
Spannend nieuws, we gaan volgend jaar echt emigreren. Daar komt vanzelfsprekend een hele papierwinkel bij kijken! Wedden dat we dan gewiekst genoeg zijn om ‘s morgens in alle vroegte bij de juiste instanties op de stoep te staan?
