‘Er is slecht weer voorspeld hier aan de Spaanse Middellandse Zee kust…’, vertelde Hans me vorige week, terwijl ik in mijn zomerjurkje aan het Thaise strand zat. Storm Gloria zou toeslaan. Hij kon het zich nog niet voorstellen, omdat het heerlijk weer was met een stralend blauwe lucht. In januari en februari kan ‘t wel flink tekeer gaan in onze haven in Burriana.
Hans en Marc houden dan ‘s nachts de wacht en checken elk uur of er geen lijnen geknapt zijn. We nemen die 4 à 5 nachten graag op de koop toe, want die andere 360 dagen liggen we echt op de mooiste plek in de marina.
De lucht betrok, de wind nam toe. Maar nog steeds bleef die beloofde windkracht 10 uit. Niet voor lang, want tijdens ons volgende telefoontje was het noodweer los gebarsten. Om te voorkomen dat de teak stoelen overboord zouden slaan, werden ze veilig vastgebonden.
Lijnen braken als naaigaren
Jammer genoeg lag de boot naast ons niet zo strak in de touwen en zwabberde vervaarlijk. En yep, meer dan eens tegen Sea Life! Lijnen met diameters van 3 en 4 cm braken als naaigaren af. Er werden zelfs bolders uit de betonnen kade gerukt.
Het zou veiliger zijn als de boot aan de andere kant van de haven tussen de vissersboten zou liggen, maar zelfs de reddingsboot durfde het niet aan om ons tijdens Storm Gloria te helpen…
Uiteindelijk hebben de mannen hulp gehad van een aantal kapiteins en bemanningsleden van buurboten. Na drie barre dagen en nachten nam Storm Gloria godzijdank af. Hans trakteert de mannen vandaag op een heerlijke paella.
Geknapt als ballonnetjes
We hebben aardig wat schade; die mooie RVS relingen zijn afgebroken, de teak boeg is beschadigd en er is aardig wat verf van de romp af door het botsen met de buurboot. Alle twaalf de lijnen zijn gebroken en weer aan elkaar geknoopt. De stootwillen (met een hoogte van zo’n anderhalve meter!) zijn als ballonnetjes geklapt. Gelukkig zijn Hans en Marc okay, op gemiste nachtrust en misselijkheid van het schommelen na.
Er valt dus heel wat te repareren. Offertes worden as we speak opgevraagd en we moeten zeker voor een maand op het droge op de scheepswerf. En laten we nou toch op 1 februari de sleutel van een heel leuk huis krijgen! Bij thuiskomst uit Thailand ga ik gelijk aan de slag om te verhuizen. Never a dull moment :)
