Nog maar twee jaar geleden sjouwde ik me een breuk als ik op reis ging. Twaalf boeken in mijn koffer. Wat een boekenleed ondanks mijn zonnige agenda…En mijn leesbril voor de exemplaren met pietepeuterige letters. Lang leve de e-reader! Met trots kan ik melden dat ik hoogstpersoonlijk een stapel boeken heb gedownload.
Nu lees ik het een na het andere boek op mijn vederlichte Kobo. Wat een genot! Tot gisteravond… Met een geroutineerde veeg over het scherm wilde ik naar de volgende pagina van De vroedvrouw van Venetië. Mooi boek trouwens. Hoe ik ook veegde of drukte, er gebeurde niks. Zelfs het backlight bleef hardnekkig branden.
Drie-stappen-plan
Op de Kobo site las ik een drie-stappen-plan om weer leven te blazen in mijn digitale bibliotheek. Stap 1, langdurig de aan- en uitknop vasthouden, mislukte.
Stap 2 is resetten. Met een puntig voorwerp prikken in het daarvoor bestemde gaatje. Bij de receptie vroeg ik om een paperclip. Drie grietjes keken op van hun smartphone en hadden géén idee waar ik het over had. Ik boog over de balie en wees naar het bakje paperclips. Of ik ‘a piece of paper’ wilde? Oh, clip! Tenslotte viel het kwartje.
Ik duimde verschrikkelijk hard dat stap 2 zou werken. Anders zat er niets anders op dan Stap 3 uit te voeren: terug naar de fabrieksinstelling, weg alle boeken! En dat met nog vier vakantieweken te gaan… Dat zou té veel boekenleed zijn voor deze boekenwurm.
Met uitgevouwen paperclip prikte ik fanatiek in de kleine opening. Had ik nou toch mijn leesbril maar meegenomen. En er gebeurde niks, noppes, nada. Ik onderwierp het ding aan een grondige inspectie en zag aan de onderzijde een nóg kleiner gaatje. Yes, dat was dus de resetknop en de ereader kwam weer tot leven! Een vreugdedansje was op z’n plaats. Ik had eerder vloekend en met brute kracht op het lichtje van de aan- en uitknop geprikt.
Zo, ik ga verder met De vroedvrouw van Venetië. Mijn dag kan niet meer stuk!
